Verzekeringsmaatschappijen willen heel graag letselschadedossiers zo snel mogelijk afhandelen. Hoe sneller de dossiers immers worden afgehandeld, hoe minder werk ze daaraan hebben. Het wekt daarom nogal wat verbazing wanneer blijkt dat steeds meer verzekeringsmaatschappijen ervoor zorgen dat er te weinig mensen op de afdelingen werken die de dossiers kunnen behandelen. Daardoor zie je dat de doorlooptermijn oploopt in plaats van afneemt.
Er wordt momenteel veel gesproken over een verharding van het letselschadeklimaat. Verzekeringsmaatschappijen zouden weer harde standpunten innemen en in plaats van dat het steeds makkelijker wordt om een letselschade te regelen, wordt het steeds lastiger. Een groot deel van deze verharding komt doordat het steeds langer duurt dat verzekeringsmaatschappijen reageren op brieven van belangenbehartigers. Daardoor moeten de belangenbehartigers vaak een steeds vervelender toon aanslaan om toch aandacht voor hun dossiers te krijgen. Hierdoor wordt natuurlijk het regelingsklimaat zeer nadelig beïnvloed. De verharding komt dus eigenlijk door de te grote werkdruk.
Een verzekeringsmaatschappij wordt aan het eind van het jaar door de aandeelhouders alleen maar afgerekend op dividend dat op hun aandelen wordt uitgekeerd. Hoe dat allemaal tot stand is gekomen, of de Gedragscode Behandeling Letselschade met voeten is getreden, maakt de aandeelhouders niets uit. Denkt u nou echt dat aandeelhouders in China weten wat het betekent om letselschadedossiers te behandelen volgens de Gedragscode Behandeling Letselschade? Dat kunnen de medewerkers van Reaal/VIVAT de aandeelhouders echt niet goed uitleggen.
Kortom, letselschadeslachtoffers zouden zijn gebaat bij meer mensen die werkzaam zijn bij verzekeringsmaatschappijen om dossiers te behandelen. Zou dat gebeuren, dan zouden de letselschadeslachtoffers veel beter worden geserviced en zou er minder worden gesproken over een verharding van het letselschadeklimaat.